Zasady nowoczesnego treningu
Niektórzy ludzie nabierają wprawy w ćwiczeniach sportowych łatwiej, inni znowu wolniej, jedni są bardziej zdolni i wprawni, inni mniej. Dla ułatwienia opanowania wszelkich ruchów, zwłaszcza sportowych, służy gimnastyka uprawiana systematycznie od młodości i z tego względu jest ona niezbędną częścią każdego wstępnego treningu sportowego. Niestety trzeba podkreślić, że większość naszych sportowców nie lubi i nie uprawia gimnastyki.
Wyćwiczenie ruchu sportowego jest zaledwie wstępem, który prowadzi do dalszego szczebla sprawności — do formy sportowej. Dotychczas omawialiśmy wyćwiczenie narządu ruchu, lecz organizm ludzki stanowi jedną całość, dla osiągnięcia więc wyniku sportowego niezbędna jest współpraca i wyćwiczenie innych narządów organizmu, a przede wszystkim narządów krążenia i oddychania W tym celu w okresie treningu wstępnego
eniach sportowych łatwiej, inni znowu wolniej, jedni są bardziej zdolni i wprawni, inni mniej. Dla ułatwienia opanowania wszelkich ruchów, zwłaszcza sportowych, służy gimnastyka uprawiana systematycznie od młodości i z tego względu jest ona niezbędną częścią każdego wstępnego treningu sportowego. Niestety trzeba podkreślić, że większość naszych sportowców nie lubi i nie uprawia gimnastyki.
Wyćwiczenie ruchu sportowego jest zaledwie wstępem, który prowadzi do dalszego szczebla sprawności — do formy sportowej. Dotychczas omawialiśmy wyćwiczenie narządu ruchu, lecz organizm ludzki stanowi jedną całość, dla osiągnięcia więc wyniku sportowego niezbędna jest współpraca i wyćwiczenie innych narządów organizmu, a przede wszystkim narządów krążenia i oddychania W tym celu w okresie treningu wstępnego należy uprawiać sporty uzupełniające, jak gry sportowe, marsze, biegi na przełaj, pływanie itp.
Z wymienionych więc ćwiczeń elementów zasadniczych danego sportu, gimnastyki, gier sportowych, biegów na przełaj i marszów, składa się trening przygotowawczy, zwany zaprawą.
Czas trwania zaprawy powinien wynosić 4 — 6 tygodni. W czasokresie tym na trening zazwyczaj przeznacza się początkowo 2 — 3 dni po jednej godzinie, zwiększając tę normę w okresie końcowym do 4 — 5 dni w tygodniu. Ma się rozumieć, że zawodnicy bardziej zaawansowani mogą trenować częściej i bardziej intensywnie, niż zawodnicy początkujący lub słabsi fizycznie.
Obok stopniowania natężenia powinno się pamiętać o urozmaicaniu treningu, ponieważ wszelka monotonia nuży i powoduje utratę chęci do treningu. Niezbędna więc jest stała zmiana ćwiczeń i ich urozmaicanie. Ponieważ większość ćwiczeń w okresie zaprawy odbywa się na sali, a więc na twardym podłożu, wywołuje to po dłuższym ćwiczeniu bóle mięśni nóg. Dlatego też do treningu na sali powinno się używać pantofli na gumowej podeszwie i wełnianych skarpet.
Należycie przeprowadzona zaprawa prowadzi do uzyskania dobrej kondycji, przez co rozumiemy wszechstronne wyćwiczenie całego organizmu, przede wszystkim narządu ruchu, krążenia i oddychania. Mając dobrą kondycję przechodzi się do drugiego okresu ćwiczeń — treningu zawodniczego.
Trening ten ma na celu przygotowanie sportowca do zawodów i umożliwienie mu uzyskania jak najlepszego wyniku sportowego.
Trening zawodniczy polega przede wszystkim na systematycznych ćwiczeniach uprawianego sportu. O ile w okresie zaprawy największy nacisk kładło się na uzyskanie kondycji, ogólne wyćwiczenie organizmu, stąd nawet nazywa się zaprawę treningiem kondycyjnym, suchą zaprawą — o tyle tutaj na pierwszy plan wysuwa się dążność do uzyskania jak najlepszego wyniku sportowego. Dlatego też trening właściwy przeprowadza się w warunkach naturalnych dla danego sportu. Narciarze więc trenują na śniegu, piłkarze na boisku, wioślarze na wodzie itd.
W treningu więc wyczynowym chodzi o jak największe uzyskanie sprawności fizycznej przez wyćwiczenie tych cech, które są najbardziej przydatne w danym sporcie. W sportach więc szybkościowych największy nacisk kładzie się na wyćwiczenie tej cechy, w wytrzymałościowych — wytrzymałości, technicznych — techniki itp. Ma się rozumieć, że w treningu specjalnym nie wolno zapominać i o kondycji, zachowaniu wytrzymałości, szybkości, siły i techniki. Ograniczenie treningu wyłącznie tylko do ćwiczeń, które wchodzą w skład danej gałęzi sportu, jest błędem, który wcześniej czy później prowadzi do obniżenia wyniku. Tak np. jeśli drużyna piłkarska, po przeprowadzeniu zaprawy w zimie, wychodzi na boisko i ogranicza trening, jak to się niekiedy widuje, tylko do samej gry w piłkę nożną na jedną lub dwie bramki, to po pewnym czasie nawet dobra technicznie drużyna, zaczyna przegrywać. Następuje załamanie się formy na skutek obniżenia kondycji. Przejawia się to u piłkarzy jako brak wytrzymałości, szybkości, bądź też zgoła jako niedyspozycja strzałowa ataku.